بانوی مؤمنه ای که مفسر قرآن مجید بود

پایگاه اطلاع رسانی آوای سبز آرام:
در مسجدی از توابع بخش سنگر رشت؛ سنگی بر آرامگاهی نصب شده که حدیث زیبا و پرمعنی از پیامبر(ص) روی آن حک شده که (النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا) مردم در خوابند وقتی بمیرند؛ زنده می شوند(بیدار می شوند). در این آرامگاه بانوی مؤمنه ای آرمیده که شاعره و مفسر قرآن مجید بوده که فقط 43 بهار را پشت سرگذاشته بود که دارفانی را وداع گفت.
مرحومه شادروان بانو نادره اسرارپوش مؤمنه مفسرقرآن و دختر مرحوم استاد شعر و ادب علی اسرارپوش که از شعرای دلسوخته تالش محسوب می شوند و به زبان های تالشی و گیلکی شعر می سرود.
دکتر محمدرضا کاظمی از بستگان نزدیک خانواده اسرارپوش در مصاحبه با پایگاه اطلاع رسانی آوای سبز آرام گفت: مرحومه نادر اسرارپوش مدت ها از بیماری رنج می برد که در تمام مراحل بیماری خواهرش فروغ نزد او بود با این وجود درگذشت نادره برای اطرافیان غیر منتظره بود چرا که بیماری او را در حدی نمی دانستند که خطرناک و مرگبار باشد. اما واقعیت این است که مرحومه نادره اسرارپوش تمایلی نداشت کسی از بیماری او با خبر شود و بیماری خود را از انظار عمومی پنهان می کرد.
دکتر محمدرضا کاظمی افزود: علیرغم اینکه بیش از چهل روز از درگذشت مرحومه نادره سپری شده ، هنوز برای ما و نزدیکان ایشان باور مرگ او بسیار سخت و دشوار است.
وی همچنین خاطرنشان کرد: برادر مرحومه نادره اظهار داشته که این بانوی مؤمنه در شب قدر بعد از به پایان رساندن تلاوت قرآن مجید ، به دیار باقی شتافت و چه سعادتی بالاتر از این که یک بانوی مؤمنه مفسر قرآن مجید در چنین شب عزیزی، دنیای فانی را ترک کند.
دکتر محمدرضا کاظمی ادامه داد: مراسم تشییع و تدفین مرحومه نادره اسرارپوش در لحظه تحویل سال (1404) در مسجد امام محمد باقر (ع) انجام شد.
دکتر کاظمی همچنین اظهار داشت؛ علی اسرارپوش پدرمرحومه نادره از شعرای مطرح و دلسوخته تالش بوده که به دو زبان گیلکی و تالشی شعرهای زیادی سروده و در محافل ادبی تالش و گیلان جایگاه خاصی داشته که در مراسم شب شعر از ایشان دعوت به عمل می آمد.
دکتر محمدرضا کاظمی اضافه کرد: زنده یاد علی اسرارپوش تسلط مثال زدنی بر قواعد شعری استعاره و مفاهیم بلیغ و ادبی داشته (شعر آبجی را برای مرحومه مادر خانم خود “نه نه ویشکایی” سروده بود وهمیشه برای ما دکلمه می کرد.) و مجموعه شعرهای خود را در دفتری گردآوری کرده و درصدد چاپ و انتشار آن بود که اجل مهلت نداد و این شاعر دلسوخته رهسپار دیار باقی شد. مرحومه نادره اسرار پوش(دختر علی اسرار پوش) هم دفتری شعری گردآوری نموده که اجل به ایشان هم فرصت چاپ و انتشار را نداد
امیدواریم دوستان، بستگان و طرفداران این پدر و دختر گرانقدر (نادره به حق می توان پروین دوران ما بدانیم که شرح حال زندگی ایشان ما را به یاد شاعره پروین اعتصامی می اندازد.)که قلمشان رسا و زبانشان شیرین و گویای حال روز ماست.امید است برای چاپ اشعارشان و تفسیر و کتابت قران مرحومه نادره همت نمایند. دکتر محمدرضا کاظمی خود نیز از علاقمندان شعر و ادبیات است که دلنوشته هایی با مضامین اخلاقی و معنوی تاکنون چاپ و منتشر کرده است.
دکتر کاظمی همچنین وابستگی عاطفی زنده یادعلی اسرارپوش را به دخترش نادره مورد اشاره قرارداد و گفت: مرحوم علی اسرارپوش نقش مهمی در تربیت فرزندان و تشویش مرحومه نادره به معنویات دین و اخلاقیات داشت و خود نیز با اینکه از شعرای دلسوخته و مسلط بر اصول و قواعد شعری بوده و شعرهای پرمحتوایی سروده اما پدر و دختر تمایلی به شهرت نداشتند. البته همانطور که اشاره کردم در بسیاری محافل ادبی گیلان و تالش از ایشان برای مراسم شب شعر دعوت به عمل می آمد که ایشان شرکت می کرد و اکنون که به دیار باقی شتافتد، جا دارد اهل ادب و شعر تالش و گیلان؛ در معرفی پدر و دختر دلسوخته و نشر آثارشان؛ تلاش و همت نمایند.

گریه مکن! ناله مکن به حال من
زمان زمان رفتن است
توشه من نگاه توست
وداع آخر من است
نگه به روی ماه توست
خسته ی لحظه های دور، خسته شدم
نگاه من ببه چشم توست
چهره رویایی تو عادت تنهایی من!
نگاه من خسته شده
گریه مکن به حال من
روز وداع و رفتن است
شب شد و باز آمدم
نسیم لحظه های دور آمد و در را گشود
خواب بودی
خسته لحظه های دور!
چاره نمانده جز سفر
رفتم و خاطرات من سینه به سینه شد  سرود
جان من و جان دلم
گریه مکن به حال من
چاره نمانده جز سفر