بعداز وفات تربت ما در زمین مجوی/در سینه های مردم عارف مزار ماست

به قلم : علیرضا آرام مدیر مسوول سایت آوای سبز آرام

سایت اطلاع رسانی آوای سبز آرام :

سالهای ۱۳۶۵_۱۳۶۶ سعادت خدمت در کنار برادر پاسدار سید یعقوب حسینی (ره) را داشتم۰ در آن روزگاران ، من پاسدار وظیفه بودم . سلوک فکری ، رفتاری ،اجتماعی و نظامی او سرآمد بود .قریب ۳۸سال و اندی از آن سالیان سپری شده است و هرآنچه در لشکر ۱۰۵ قدس گیلان در ذهن و خاطر ما به نیکی به یادگار مانده است از سجایای اخلاقی سید بزرگ ما است . مسوول واحد بهداری لشکر بود. من و مجموعه ی دیگر از همتایان سربازدرشوشتر ،سنندج ،خرمشهر ،کربلای ۵ منطقه شلمچه ، کربلای ۴ و ….در کنارش با افتخار خدمت کردیم .ستاره ای بود رخشنده در آسمان زندگی ما ،آرام ،متین ،باوقار ،دیندار و مومن ،دوست داشتنی، اهل علم و مطالعه ،صبور و شجاع بود . درآن دوران مسوولیت تبلیغات واحد بهداری بر عهده من حقیر بود . خداوند خود بهتر می داند در هرکاری که ما درخواست می کردیم دریغ نمی کرد ، هم تشویق می کرد و هم حمایت وهمکاری می کرد . مسابقات فوتبال و فرهنگی در بحبوبه ی آتش جنگ جزو کارهای ما بود که در شوشتر انجام می دادیم، در پایان خدمت و جنگ تحمیلی ، ما ایشان را ندیدیم؛ ولی نام و یاد این فرمانده مهربان در دل و جان ما حک شده بود .از مردم فهیم صومعه سرا ،ضیابر و… جایی نمانده بود که جویای احوال این فرمانده نازنین نشده و سوال نکرده باشم .چهارماه قبل توسط حاج آقا دولتی و جناب سرهنگ حسین جمالدار در پره سر تالش این گمشده ی ما پیدا شد .البته ما گم شده ایم سید عزیز ما از عالم خالی به عالم عالی ( معنی) سفر کرده است و در تازه آباد رشت آرام گرفته است . بعداز وفات ،تربت ما در زمین مجوی ،در سینه های مردم عارف مزار ماست .آب رحمت خدای سبحان بر خاک پاکش باد .انشاالله .
سعدی به روزگاران مهری نشسته بر دل /بیرون نمی توان کرد الا به روزگاران